Eerwaarde Pater Agustino Fuentes, Postulator in de zaak der zaligverklaring van Francesco en Jacinta, bezocht in 1957 Zr. Lucia in haar klooster, waar hij een interview met haar afnam. Het is het laatste bekende dringende interview die ze heeft gegeven, voordat ze door het Vaticaan het zwijgen werd opgelegd.
Hij zei: “De H. Vader de Paus heeft mij toegelaten Lucia te bezoeken (zij was toen ongeschoeide Karmelietes te Coïmbra). Zij heeft mij ontvangen met droefheid; zij was vermagerd, zeer vermagerd, en heeft mij bezorgd verklaard”:
“Pater, de Madonna is ontevreden omdat men geen gehoor heeft gegeven aan Haar boodschap van 1917. Noch de goeden, noch de slechten hebben ernaar geluisterd. De goeden gaan hun gang, zonder zich te bekommeren om de hemelse normen; de slechten gaan de weg van het verderf en houden geen rekening met de straffen die hen bedreigen.
Geloof mij, pater, God zal weldra de wereld straffen. Die kastijding zal materieel zijn, en denk erom, hoeveel zielen in de hel zullen vallen als men niet bidt en boete doet. Dit is de reden van de droefheid van de Madonna. Pater, zeg toch aan iedereen dat de Madonna mij zo dikwijls heeft gezegd dat vele naties van het aanschijn der aarde zullen verdwijnen. Rusland zal de gesel zijn, gekozen door God zelf om de mens te kastijden, als men niet door gebed en de H. Sacramenten haar bekering verkrijgt. Zeg het, pater, dat de duivel de beslissende aanval heeft aangevangen tegen de Madonna. De Onbevlekte Harten van Jezus en Maria zijn het meest bedroefd om de val van religieuzen en priesterzielen. De duivel weet dat de priesters en religieuzen, wanneer zij hun verheven roeping verwaarlozen, vele zielen met zich naar de hel sleuren. Het is nauwelijks nog tijd om de kastijding des hemels tegen te houden: te dien einde hebben wij twee afdoende middelen, het gebed en het offer. De duivel stelt alles in het werk om ons te verstrooien en ons de smaak van het gebed te toen verliezen. Wij zullen ons redden, of ons verdoemen.
Pater, laat ons niet wachten tot van Rome vanwege de Heilige Vader een oproep tot boete “kome” tot heel de wereld, laat ons evenmin wachten tot die oproep zou komen van de bisschoppen, elkeen in zijn bisdom; zelfs ook niet van de religieuze congregaties.
Neen, onze Heer maakte al meerdere keren van die middelen gebruik en de wereld heeft er geen aandacht aan besteed. Daarom, dat elkeen onder ons nu zelf op eigen initiatief beginne met zijn spirituele hervorming (en bekering); die niet alleen de eigen ziel moet redden, maar alle zielen die God op zijn weg heeft geplaatst … [oorspronkelijke vertaling van M. Dekee is aangepast; zie noot 1. Red.]
De duivel wil zich meester maken van de Godgewijde zielen. Hij ijvert om ze te verderven, om de anderen aan te zetten vrij te genieten en geen boete te doen. Hij gebruikt zelfs zijn sluwheid om ons te doen geloven dat het nodig is, het religieuze leven aan te passen. Daaruit spruit voort: onvruchtbaarheid van het inwendig leven en laksheid bij de mensen om het genot vaarwel te zeggen en zich volledig toe te wijden aan God.
Denk eraan, dat twee feiten hebben bijgedragen tot de heiliging van Francesco en Jacinta: de droefheid van de Madonna en het visioen van de Hel. De Madonna staat tussen twee zwaarden: van de ene kant ziet Zij de hardheid en hardnekkigheid van de mensen en hun onverschilligheid tegenover de straffen die hen bedreigen; van de andere kant ziet Zij dat wij de H. Sacramenten vertrappen en de straf die nadert misprijzen: wij blijven ongelovig, zinnelijk, seksueel, materialistisch.
De Madonna heeft uitdrukkelijk gezegd en mij DRIEMAAL herhaald, dat de laatste dagen naderen. Zij verzekerde eerst, dat de duivel de beslissende strijd heeft aangevangen waarin één van de twee zal overwinnen of overwonnen worden: wij zijn met GOD of met de DUIVEL – men kan geen twee meesters dienen.
De tweede maal heeft Zij mij herhaald dat de laatste middelen die ons gegeven zijn, de Rozenkrans is en de devotie tot het ONBEVLEKT HART VAN MARIA. De derde maal heeft Zij mij gezegd: “Als alle middelen uitgeput en misprezen zullen zijn door de mensen, zal Zij ons als laatste anker van redding Haar persoon zelf aanbieden: Haar menigvuldige verschijningen, Haar tranen, Haar boodschappen gegeven aan zieners, verspreid over gans de wereld.” En de Madonna voegde eraan toe dat we niet meer zullen vergeven worden, indien we niet luisteren en doorgaan te zondigen.
Het is dringend, pater, dat men zich rekenschap geeft van de ernstige werkelijkheid. Niemand wil de zielen angstig maken: het is enkel een dringende aanmaning, omdat sinds de Heilige Maagd ons het afdoende middel gaf van het Rozenkransgebed, er geen enkel probleem is, materieel noch geestelijk, nationaal of internationaal, dat niet kan opgelost worden door het bidden van de Rozenkrans en door onze offers. De Rozenkrans, gebeden met veel liefde en godsvrucht, zal Maria troosten en zoveel tranen drogen van Haar Onbevlekt Hart.”
Als Zr. Lucia in 1957 reeds zo dringend sprak over God die weldra de wereld zal straffen, en over hoe slecht de wereld er toen reeds aan toe was, dan is deze roep nog véél dringender vandaag, 100 jaar na de Verschijningen van de H. Maagd te Fatima en 60 jaar na deze brief. Als we ons beperken tot onze omgeving (België en Nederland) dan kunnen we toch niet anders dan de grote Straf zien naderen? België en Nederland zijn één van de landen in Europa die het meest goddeloos geworden zijn:
Noot 1:
De betreffende paragraaf blijkt verkeerd te zijn vertaald.
De oorspronkelijke tekst is:
«Padre — me decía Sor Lucía —, no esperemos que venga de Roma una llamada a la penitencia, de parte del Santo Padre, para todo el mundo;ni esperemos tampoco que venga de parte de los señores Obispos cada uno en su diócesis; ni siquiera tampoco de parte de las Congregaciones Religiosas. No; ya Nuestro Señor usó muchas veces estos medios, y el mundo no le ha hecho caso.
Por eso, ahora que cada uno de nosotros comience por sí mismo su reforma espiritual; que tiene que salvar no sólo su alma, sino salvar a todas las almas que Dios ha puesto en su camino…
Het werkwoord “esperar” heeft meerdere betekenissen, waarvan twee in aanmerking komen in verband met deze tekst:
- wachten om een activiteit te starten tot iets anders is gebeurd
- hopen dat iets zou gebeuren
Hier lijkt mij de eerste betekenis de correcte, in de zin van “er is geen tijd meer voor uitstel”.
Het werkwoord is hier vervoegd in de gebiedende wijs.
Het werkwoord “venir” dat twee keer in de bijzinnen herhaald wordt, staat in de aanvoegende wijs – een vorm die in het hedendaags Nederlands helaas verdwenen is.
Dus, de bovenstaande alinea’s vertaald in het Nederlands:
Pater, laat ons niet wachten tot van Rome vanwege de Heilige Vader een oproep tot boete “ kome” tot heel de wereld ( – venga – aanvoegende wijs van het werkwoord “venir”: het drukt een onzekerheid uit over het al dan niet komen van die oproep), laat ons evenmin wachten tot die oproep zou komen van de bisschoppen, elkeen in zijn bisdom; zelfs ook niet van de religieuze congregaties. Neen, onze Heer maakte al meerdere keren van die middelen gebruik en de wereld heeft er geen aandacht aan besteed.
Daarom, dat elkeen onder ons nu zelf op eigen initiatief beginne met zijn spirituele hervorming (bekering); die niet alleen de eigen ziel moet redden, maar alle zielen die God op zijn weg heeft geplaatst …
Dit leest helemaal anders dan de vrije vertaling van de heer Michaël Dekee:
“Het is nochtans nodig, Pater, de mensen erop te wijzen dat ze niet moeten hopen aangespoord te worden tot het gebed en de boete, noch door de Paus, noch door de Bisschoppen, noch door de priesters, noch door de Generale Oversten der Orden. De tijd is reeds gekomen dat ieder door eigen initiatief de heilige werken vervulle en zijn eigen leven hervorme, volgens de aansporing van de Madonna”.
Deze foutieve vertaling komt negatief over, in de zin van: “Rome en de paus doen toch niets, de bischoppen evenmin, en ook niet de Congregaties. Laat nu iedereen volgens eigen inzicht aan de slag gaan.”
Ik denk niet dat dit de bedoeling van Zuster Lucia was. De oproep tot bekering is vanzelfsprekend voor elke christen permanent; maar ik denk niet dat haar laatste interview de bedoeling had de Kerkleiding buiten spel te zetten.
* Met dank aan D.H. voor de correctie!
Zoals ik heb verteld in ’n preek, ben ik na mijn bezoek aan de universiteit van Steubenville in de Verenigde Staten doorgereisd naar Medjugorje. Een bedevaartplaats in Bosnië Herzegovina, waar de Moeder Gods, naar ik vast geloof – en met mij vele tientallen miljoenen mensen die er in de voorbije jaren zijn geweest – nog altijd verschijnt. De Kerk heeft nog geen definitieve uitspraak gedaan en kan dat niet doen, omdat de verschijningen nog altijd voortduren. Een goede week geleden, net na mijn vertrek, voltrok zich daar opnieuw een groot wonder.
.jpg "Onze Lieve Vrouw van Medjugorje - Dionysiusparochie Heerhugowaard")
Patty De Vos, die ik persoonlijk ook ken, begeleidde samen met Patrick d’Ursel vanuit België eind juli, begin augustus 2012, een bedevaart naar Medjugorje bij gelegenheid van het jongerenfestival aldaar. Er waren 30% meer pelgrims dan andere jaren, het aantal wordt geschat op 100.000. Ze waren met drie bussen gegaan, waarbij een jong gezin: vader, moeder en twee tieners, een dochter van 13 en een zoon van 16 jaar. De moeder was totaal verlamd en lag plat op een rolstoel. Ze had A.L.S., Amyotrofe Laterale Sclerose, een zeldzame neurologische ziekte waarbij de motorische zenuwcellen in het ruggenmerg en de hersenstam en de motorische cortex van de hersenen afsterven, wat uiteindelijk de dood tot gevolg heeft. Het verslag van Patty aan haar vriendin Mia:
“Het was gewoon zielig, ik kon het niet verdagen en durfde haast niet naar haar te kijken. Ze lag daar op haar rolstoel, volledig lam, ze kon niet spreken, ze ademde heel moeilijk en dat alles bij een hitte van 40. Het zuurstofapparaat dat op haar benen lag deed haar pijn, vertelde Pascale. Ze had na 7 jaar ziekte praktisch geen spieren meer. Ik dacht dat ze hier zou sterven, ze was gewoon aan haar einde! Ze was gaan biechten en stond die vrijdag 3 augustus jongstleden met haar man buiten achter de kerk aan de zijde waar dit jaar de nieuwe biechtstoelen zijn gebouwd, om de avondmis bij te wonen. Tijdens de uitreiking van de communie, kwam plotseling een “mooie priester met blauwe ogen, hij leek wel Jezus”, recht naar hen toe om hen de H. Communie te geven, vertelden ze. Daarna hebben ze die priester niet meer gezien. Pascale sloot haar ogen en ze zag zichzelf toen in een lang wit kleed dansen voor God de Vader, ze loofde en dankte Hem en voelde kracht in haar lichaam komen.“ Als U mij geneest, God, genees me dan helemaal”, vroeg ze. Ze wilde nog leven voor haar kinderen. Ze vroeg ook om een teken en kreeg toen een heerlijke rozengeur. Ze vroeg haar man of die dit ook rook. Hij antwoordde, dat zijn neus verstopt was. En zij reageerde daarop met: “Hoor je me niet?” Dan realiseerde hij zich, dat zijn vrouw weer kon spreken. God gaf haar de kracht om uit de rolstoel te komen en zo is ze gelopen tot bij ‘Palma’, haar hotel. Het eerste wat haar man zei was: “Nu kun je weer viool spelen” en de zoon: “Mama, nu kunnen we weer terug naar ons eigen huis”. Daar hebben ze God geloofd en geprezen en gedanst en gesprongen met iedereen die het maar wilde horen, en de Italianen trakteerden op ijsjes. Ze is zelfs de laatste dag, maandag eergisteren, gaan zwemmen bij de Kravice-watervallen nabij de stad Mostar. Dan voelde ze ook meer en meer kracht komen in haar bovenlichaam. Patty kon haar tranen niet bedwingen toen ze mij dit vertelde en zei: “God bestaat, Mia, ze zullen het moeten aannemen, ze zal getuigen!”.
Een wonder dat, zoals talloos veel andere wonderen, bevestigt dat de H. Communie werkelijk de levende Heer is, voor wie we nooit genoeg eerbied en liefde kunnen betonen als we Hem ontvangen. Nooit genoeg! Ik heb ooit een oude monnik horen zeggen: Als wij de almacht, en de Liefde en de verheven Majesteit zouden kunnen zien, die zich verbergt onder uiterlijke kenmerken van de H. Hostie, zou niemand ooit nog ter Communie durven gaan. Wat is Jezus, God, toch goed dat Hij zich voor ons verbergt.
Rector Beemster
Wie een interview met de genezen vrouw wil lezen, klik hier.
Bron
Foto met op de achtergrond: het kamertje van Dora Visser 
Copyright foto: 
Foto: Pater Gert Verbeken
